Er wordt ’s avonds niet met champagne getoost maar boven in het wintersportoord La Plagne wordt wel even hard mee gejuicht om de ongekende successen van de Sunweb-renners in de Tour de France. Met vier ritzeges, de bergtrui van Warren Barguil en het puntentricot Michael Matthews is de ploeg in het tweede deel van de Tour uitgegroeid tot dé smaakmaker. Giro d’Italia-winnaar Tom Dumoulin is dan ook apetrots op zijn ploegmaten. „Wat een speciale Tour”, zegt Dumoulin enthousiast wanneer we hem een uur na ritzege van Barguil op de Col d’Izoard spreken. Om zichzelf snel te herstellen: „Wat een speciaal jaar trouwens. Als het loopt, dan doe je als team ineens alles goed. Maar dit is ongekend.” Dumoulin pakt in de Hautes Alpes op bijna 2000 meter hoogte zijn training weer op nadat hij na de NK eerst op vakantie is geweest naar Rome en Toscane. Samen met onder anderen Wilco Kelderman en Sam Oomen bereidt hij zich in Frankrijk voor op het tweede deel van het seizoen. Mis je de Tour? Dumoulin: „Natuurlijk mis ik de Tour. Zeker als ik onze mannen zo zie rijden dan had ik daar zeker graag bij willen zijn. Ik heb echter geen spijt van mijn keuze. Ik weet hoe ik mij de afgelopen weken op de fiets heb gevoeld. En zie nu ook diverse jongens die de Giro hebben gereden, kwakkelen in de Tour. Er was een grote kans dat ik met de Giro in de benen ook ver onder mijn niveau had gereden. Je verbijt je helemaal wanneer de hele ploeg het goed doet, maar jijzelf niet vooruit te branden bent.” Het valt inderdaad op dat de meeste toppers in deze Tour met nauwelijks competitie heel fris van start zijn gegaan. „Dat klopt. Armstrong had dat al een paar jaar geleden door. Al deed hij dat ook voor andere redenen. We kenden vervolgens een paar jaar waarin de Tour-renners juist veel koersen in het voorjaar reden, maar nu zie je dat iedereen uiterst specifiek naar de Tour toewerkt. Ik had ook een summier programma richting de Giro d’Italia. Dit lijkt dus goed te werken.” Kijk je met andere ogen naar de Tour nu je de Giro-zege op zak hebt? „Ja, ik merk dat ik me nu in bepaalde situaties inleef. Ik weet wat het is om iedere dag voor het klassement te vechten. Aan hun houding probeer ik te zien hoe fris zij er nog bij zitten. Ook voor de televisie kun je dingen leren die in de toekomst van pas komen. Neem de situatie van de rit naar Chambery waar AG2R in de vallei doortrekt en Froome iets later van fiets moet wisselen. Je ziet dan precies op welke positie je eigenlijk moet zitten. Dat je op bepaalde momenten naar voren moet schuiven om niet te ver van achteren te rijden.” Deze ronde wordt door velen een kleine Tour genoemd. Ben je het daarmee eens? „Het is interessant om te zien dat de verschillen héél klein zijn, maar dat het daardoor toch niet echt spannend is. Normaal verwacht je dat in dit secondespel de Tour iedere dag op z’n kop staat, maar dat is totaal niet het geval. Eigenlijk gebeurt er in het klassement heel weinig. Niemand is in staat iets te forceren. Het niveau ligt dicht bij elkaar. Froome trekt een keer door op de Izoard, maar Uran en Bardet zitten alweer snel in zijn wiel. Er wordt nergens echt doorgezet. Dat verbaast me. Al moet ik wel zeggen dat Froome de laatste dagen heeft laten zien dat hij de beste is. Hij is de terechte winnaar.” Ondanks een minimum aantal tijdritkilometers zit de koers inderdaad op slot. „Ja, dat heeft mij aan het denken gezet. Enerzijds valt het klassement al snel in een plooi wanneer je meer kilometers tegen de klok hebt. Anderzijds heeft de afgelopen Giro met veel tijdritkilometers bewezen dat de klimmers hierdoor verplicht werden om vroeger in de aanval te gaan. Wilden ze iets forceren, dan moesten Nibali en Quintana gewoon iets ondernemen. Dan krijg je dus een attractievere koers. In deze Tour kreeg ik niet het gevoel dat iemand al eerder in een bergrit moest of kon aanvallen.” Het succes van jouw Sunweb-formatie is ongekend. Heb jij een verklaring voor deze successen? „De camaraderie (kameraadschap, red.), daar staan we al jaren om bekend. Nu valt alles in de plooi. De kopmannen zijn in topvorm en alles wat ze doen blijkt succesvol. Volgens mij hebben de jongens ook veel lol met elkaar. Ik heb wel eens een Tour gereden, waarin die ronde bij iedereen heel wat stress naar boven haalde. Bij de staf, renners merkte je dat iedereen het net té goed wilde doen. Dat is te begrijpen want de hele wereld kijkt naar je en dan wil je alles in perfectie uitvoeren. Als je dat kunt loslaten, komt er echter veel meer rust in de ploeg. Ik heb dat ook voor de Giro in een speech aan iedereen meegegeven. Het is gewoon heel belangrijk dat iedereen goed in zijn vel zit en dat er gelachen wordt aan tafel. Niet dat iedereen de hele dag op zijn tenen loopt. Dat werkt averechts” Het is ongelooflijk hoe de ploeg na jouw Giro-zege nu ook weer in de Tour excelleert. „Ik denk dat het geen toeval meer is wanneer je twee rondes zo collectief sterk als ploeg rijdt. Als je puur naar de namen kijkt die wij op de startlijst hebben, dan zijn wij geen uitzonderlijk sterke ploeg. Het is niet dat in Düsseldorf iedereen zei dat wij vier ritten en twee truien gingen winnen. Ook voor de Giro d’Italia behoorden wij niet tot de topfavorieten. Het blijkt dat we momenteel alles heel goed doen. Er wordt voor elkaar gewerkt en onderling is er veel plezier. Dat maakt het verschil. Het is echt niet zo dat je door 20 watt onder je omslagpunt meer te trappen het verschil kunt maken. Nee, de onderlinge chemie tussen de jongens, dat is ons wapen.” Wat vind je de mooiste prestatie van je ploeg? „Hoe Warren Barguil op de Izoard zegevierde, was uniek. Ik heb hem nooit zo sterk gezien. Als ploeg was het heel bijzonder hoe wij de koers in handen namen richting Romans-sur-Isere. Hoe we vanaf het begin de beste sprinters eraf reden en vervolgens Michael Matthews in stelling brachten. Dat was echt een succes van Team Sunweb. Wij hebben daar als ploeg een visitekaartje afgegeven.”

---